donderdag 13 oktober 2011

grafschrift

naden barsten op de muur
waar profeten schreven
helder zonlicht beschijnt
instrumenten van dood

mens verscheurd door
nachtmerries en dromen
zonder lauwerkrans
als stilte schreeuwen verdrinkt

zaden van tijd gezaaid
tussen ijzeren poorten van het lot
water gegeven door handelingen
van hen die weten en gekend zijn

kennis als dodelijke vriend
door ongeschreven regels
lot der mensheid
in handen van dwazen

verwarring zal mijn weelderig
wervelende eenwording zijn
van horror en bovennatuurlijk
gebroken gebarsten weggekropen

als we het maken
kunnen wij rusten en lachen
ik vrees
dat ik morgen zal huilen

(geïnspireerd, vrij vertaald en bewerkt)



Geen opmerkingen:

Een reactie posten