Amsterdam
17 februari 1945
de hongerwinter
waarin ik werd geboren
in deze barre tijd
was er geen eten
op suikerbieten en bloembollen na
aan mijn moeder was niet te zien
dat ze zwanger was
een verfblik omgetoverd tot een
geïmproviseerd noodkacheltje
werd gestookt met proppen papier
en gaf ploffend wat warmte
een carbidlamp verlichtte het huis
tien dagen na mijn geboorte
vertrokken mijn broer en twee zussen
naar Friesland
mijn ouders wisten niet waar ze zaten
gedurende drie maanden
was er geen communicatie
mijn zeventien jaar oudere broer bleef thuis ondergedoken
uit angst voor deportatie naar Duitsland
uiteindelijk heeft volgens zeggen
ondanks darmkrampen
borstvoeding
dit nakomertje
het leven gered
en hoe...
ultiem het leven genietend
***