dinsdag 4 november 2014

euthanasie


Vrijheid, onafhankelijkheid, zelfstandigheid, met andere woorden de volledige autonomie in handen kunnen hebben en houden, zijn voor mij voorwaarden voor een gelukkig bestaan om het leven ten volle te genieten.
Nu zul je worden overvallen door een hartinfarct, hersenbloeding, een ongeluk of een voortijdige dementie, dus het enige uitzicht is je geranium en aangewezen zijn op je kinderen, kennissen, vrienden, een goedwillende passant of de willekeur van de mantelzorg.

Een beeld van weerzin en walging.

Mijn voorkeur gaat uit naar een levensbeëindigend pilletje of shotje, maar nee, daar is voorlopig geen sprake van. De overheid denkt er anders over.
Pas bij 'ondraaglijk lijden' of een ongeneeslijke ziekte -en dan in de laatste fase van het leven- zou de genade kunnen toeslaan: euthanasie.
(Trouwens wie beter dan ikzelf kan en mag uitmaken wat 'ondraaglijk lijden' is).

Wat moet je dan: van het dak afspringen? Voor de trein? Verhanging? Pistool op je hoofd? Of een langzame gruweldood van versterven?

Wanneer de verpleegtehuizen toch gaan inkrimpen, de bejaardentehuizen binnenkort niet meer bestaan, gooi dan alsjeblieft de pil van Drion in het verzekeringspakket of legaal in de verkoop en een ieder neemt deze tot zich wanneer zijn of haar tijd rijp is.

Bovendien lijkt me dit de ultieme oplossing voor het grote loerende gevaar: de grijze golf.