vrijdag 25 mei 2007

totaalbeeld

geur van groeiend gras
blik op bloeiende bomen
met hier en daar
een lichtende lucht
maken dit geheel
totaal

(1976)

zaterdag 5 mei 2007

i.m. ome Jacob

ZIJ DIE STERVEN GROETEN U                  5 mei 2007

Heden -op bevrijdingsdag- is overleden na een korte hevige doch dappere strijd onze vriendelijk fluitende vogel Ome Jacob

Korte biografie:

Op 14 september 2001 tegen zonsondergang zat er een vreemde snuiter dodelijk vermoeid op de vensterbank bij het open raam van de keuken en vroeg asiel aan. De stumper was zo uitgehongerd dat hij het aangeboden brood aanpakte en de sesamzaadjes eraf pulkte. Na enige dagen kwam hij bij.
Ome Jacob heeft hier bijna zes jaar gewoond. Hij zat altijd op de keukenkast die hij zelf had uitgezocht en heeft zich al die jaren gedragen zoals het een gast betaamt: bescheiden en zich aanpassend aan de regels van het huis. Eigenlijk had ik op wat meer uitwisseling gehoopt, een wat affectiever contact maar wat er niet inzit, komt er niet uit. Hij was getraumatiseerd en gefrustreerd.
Ome Jacob was een heertje. Klein en gedrongen en keurig in het blauw bevederde pak met verticaal streepje. Gezien zijn temperament al flink op leeftijd, misschien zelfs hoogbejaard.
Hij was enigszins manisch depressief: een Jacobje lacht, Jacobje huilt.
Hij zong de ene dag het hoogste lied om de volgende dag in treurnis en melancholie te verzinken. Als zijn etensbakje leeg was, vloog hij rondjes door de keuken.
Veertien dagen geleden vond er een metamorfose plaats. Ome Jacob kwam van zijn kast af en ging plotsling uit het voederbakje van grote Jacob eten dat op de vensterbank stond. Voor het eerst at hij van de appel en banaan die hij voorheen versmaadde. Dit alles werd door grote Jacob gedoogd. Een corrigerende zachte pik van de Panamees gaf ome Jacob het signaal niet al te vrijpostig te worden. Jacobje pendelde sindsdien van de vensterbank naar de bodem van zijn kooi en weer terug. Een uiterst merkwaardig gedrag. Op vrijdagavond rondom acht uur -na een heftig scharrelend geluid- was het stil... doodstil...

Ome Jacob
je eigenheid was uniek
jouw gekwetter zullen we node missen
je bent onvergeetlijk


hij is in alle stilte en in kleine familiekring begraven