Mijn vorig jaar februari geschreven item:
Borderline times zou nog een vervolg hebben.
Over
het einde van de normaliteit van
Dirk De Wachter zou ik te zijner tijd gaan lezen. Afgelopen week was het dan zover.
van de cover:
We leven in borderlinetijden. In de psychiatrie is borderline vandaag met voorsprong de vaakst gestelde diagnose. Bovendien is de lijn tussen patiënten en niet-patiënten flinterdun. Zijn wij collectief op weg naar ziekte en ongenoegen?
Psychiatrie is de spiegel van de wereld waarin we leven. Dirk De Wachter schetst borderline dan ook als een maatschappelijk ziektebeeld. Eén conclusie staat als een paal boven water:
In onze westerse maatschappij zijn de symptomen van borderline niet ver te zoeken. Meer nog, ze kenmerken onze leefwereld. Wij zijn ons brein in de tijd.
Hij bespreekt de volgende thema's:
Criterium 1: verlatingsangst
Criterium 2: instabiele mens en intense relaties
Criterium 3: onaangepaste agressie
Criterium 4: identiteitsstoornissen
Criterium 5: affectlabiliteit
Criterium 6: impulsiviteit
Criterium 7: voorbijgaande, stressgebonden paranoïde/dissociatiesymptomen
Criterium 8: automutilatie en suïcidaliteit
Criterium 9: zinloosheid en leegte
Hoop
Rest mij voor het grootste deel met zijn scherpzinnige pleidooi eens te zijn. Liefst citeer ik hier de een na de andere passage en wil dit inzichtelijke boek volgaarne een ieder aanbevelen.
De slotwoorden van zijn epiloog luiden:
We eindigen met een kort citaat dat ons inziens naadloos aansluit bij wat Levinas wil zeggen. Veel meer dan een filosofisch discours, hoe onvoorstelbaar briljant ook, zoals bij Levinas, kan de grote Kunst ons een glimp tonen van de Oneindigheid. In de onovertroffen muziek van Johann Sebastian Bach kan men deelgenoot worden van deze ervaring. Laten we daarom besluiten met deze regels uit de Bachcantate BWV21:
Ich hatte viel Bekümmernis in meinem Herzen
aber deine Tröstungen erquicken meine Seele
Dirk de Wachter
Borderline times
uitgeverij LannooCampus