zuster Bos dat enge mens
komt met onheilspellend gezicht
dreigend op me af
sleurt me van tafel
lel om de oren
meegesleept naar de keuken
een stuk koolraap
in mijn mond gepropt
straal misselijk kots ik
de inhoud van de dag
over haar net
gestreken uniform
razend is ze
over de knie
met vlakke hand
op blote billen
naar bed want
dat doe je
met stoute kinderen
ziek van ellende
snik ik me in slaap
Geen opmerkingen:
Een reactie posten