Tom Turbeau

geboren in negentienzevenenvijftig
een wolk van een baby wij noemen hem Tom
een rechtschapen jongen ja, dat spreekt voor zich
een spruit uit het mos, een nog jonge blom

het was op een vochtige dag in oktober
op de vijfentwintigste wel te verstaan
een tijd van veilig, behoudend en sober
van stamppot met worst, een lach en een traan

precies om kwart over acht in de avond
kwam jij ter aard, je eerste levenskreet
een luide hier ben ik klonk uit jouw mond
jouw moeder, zij werkte zich in het zweet

alweer een jaar later, je tante was veertien
je moeder ging week'lijks naar het Hoofdstadkoor
op woensdagavond kwam ik sindsdien
op jouw passen, dat ging zo jaren door

wie gaf jou de luier, wie gaf jou de fles
je kunt het wel raden, dat was tante Es
wie deed jou lachen, wie trok een gek gezicht
wie deed gordijntje open en gordijntje dicht

op bezoek in de Tuinstraat, je was dertien toen
we klopten de kleedjes, we veegden de vloer
Herodus in 't visnet, aten kip of kalkoen
eenendertigen en pesten, een opgelegd pandoer

je grapjes die ben ik nog lang niet vergeten
zo lag je die ene keer met billen bloot
in bad en hoe kon ik het weten
ik schrok me rot en dacht die is dood

of die andere keer in de Ardennen
je liep hollend vooruit, je nam de wijk
er was daar verder geen mens te bekennen
en bij de auto lag jij daar voor lijk

en dan die ene vakantie naar Napels en Rome
je trok rare gezichten en als een halve zool
daar achterin die auto, een ieder die jou zag komen
dacht, ach die arme mensen hebben een mongool

toen ging jij een kraakpand bewonen
dat was in de Kerkstraat bij het Frederiksplein
je ging daar zelfs samenwonen
maar bleek algauw geen rozengeur en maneschijn

ik hield me bezig met bewustzijn en prana
en als ik de deur uitging
dan paste jij op Iwana
onvoorwaardelijk en zonder beding

bij tij en ontij, door weer en wind
mijn rots in de branding
jij zorgde voor mijn kind
als ik me sublimeerde in zelfontwikkeling

negentien jaar geleden, met veel vermaak
wij waren een dankbaar object
kroop jij uit de kist onder het nodige gekraak
en deed op deze wedding jouw act

op m'n verjaardag verschijnt vaak een schildering
eigener dan het duurste cadeau
een collage of pentekening
gemaakt door de hand van Tom Turbeau

altijd heb ik op jou kunnen bouwen
kan immer van jou op aan
daarom mijn grenzeloos vertrouwen
en ben ik jou zeer toegedaan

je kunt bij mij een potje breken
voor de een ben ik je tante voor de ander je zus
ik hou op met verder preken en spreken
en dat voor een criticus, cynicus, agnosticus

Tom vijftig vandaag
dit is wat ik jou wil geven
je familie bijeen; wat ik jou toedraag
is een lang en heel mooi leven

eS
25 oktober 2007