donderdag 23 februari 2012

inflatie


Voor de gewone man wordt het leven nu wel erg duur. Het gaat me niet om de elektronica, huishoudelijke en luxe artikelen. Wat dat betreft zouden die prijzen flink mogen stijgen om de hedonistische behoefte van het mensdom binnen de perken te houden.
Als ik kijk bij een Blokker of de eerste de beste speelgoedwinkel en zie hoe daar een veelheid aan onzinnigheid in de schappen ligt, zou ik juist deze vorm van genotzucht een halt toe willen roepen. De weggooimaatschappij, met zijn ongebreidelde consumptiegedrag, is het meest duidelijke voorbeeld van deze verspilling.
Ik wil het gewoon hebben over ons dagelijks eten en drinken. Het wordt alsmaar duurder en het inkomen stijgt nauwelijks. Dit alles als gevolg van te hoge grondstofkosten. Met de komst van de euro is ons werkelijk een oor aangenaaid, ten koste van jan rap en z'n maat.
Het nodige hebben we te danken aan de veel geprezen mondialisering. De verrukking van de globalisering: één grote wereldfamilie.
De multinationals weten er wel weg mee. Door de hiërarchie van de machthebbers worden we geregeerd. Van een rechtvaardige verdeling van arbeid en kapitaal is geen sprake. De allerrijksten gaan er onophoudelijk op vooruit en de minvermogenden leveren zoals gewoonlijk weer in. Het kapitalisme gaat zich te buiten aan criminaliteit: diefstal. Er wordt op hoog niveau geplunderd waar we bij staan.
Met de verhoging van wijn en bier hoopt de regering, als drogreden, het alcoholmisbruik van jongeren terug te dringen. Kassa: tweehonderd miljoen euro in de schatkist van de overheid. Dan heb ik het maar niet over al die andere schunnige schimmige belastingheffingen.
Het eten wordt gebruikt voor brandstoffen, daardoor is er minder voedsel. Nieuwe economieën, zoals China en India, rukken op en zijn momenteel in staat meer geld uit te geven aan hun eerste levensbehoeften. De vraag neemt toe en de prijs stijgt.
Nog even en een bestaan op water en brood is je enige zekerheid, althans als het water, de meest essentiële levensbron ter wereld, tegen die tijd niet een luxe artikel is geworden. Het wordt nu al het blauwe goud genoemd. Het zal me niet verbazen als deze basisbehoefte van iedereen nog eens handelswaar wordt.

5 opmerkingen:

  1. Hoewel ik het nog kan betalen, merk ook ik dat de normale, dagelijkse levensbehoeften duurder worden.
    Dat water op zeker moment "gouden handel" wordt, zit er al heel lang aan te komen.
    Vooralsnog zitten wij in ons rijkbewaterde land daar veilig mee.
    Maar dat is een zeer luxe positie waarvan wij niet voetstoots mogen uitgaan dat zij te allen tijde zal voortduren...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Een klein crisisje kan m.i. geen kwaad.
      Tering naar de nering zetten klinkt mij niet vreemd in de oren. Goed om onze in de grond verwende, zeg maar rustig verpeste, jeugd eens mee te confronteren.

      Verwijderen
  2. Héél juiste en indringende analyse van de toestand Es, jij weet beslist de vinger op de wonde te leggen!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. zeno5.3.12

    Vooral Jan Modaal moet eraan geloven. Ook in kunst en cultuur wordt bezuinigd, aan de andere kant is een stap terug wel op zijn plaats.

    BeantwoordenVerwijderen