held of lafaard

Deze week lees ik in de krant: Zwangere door drie jongens mishandeld toen ze haar huisdeur opende. Vorige week: 90-jarige vrouw geschopt en geslagen door 12-jarigen. Nog geen drie dagen daarvoor: Invalide verkracht en gemolesteerd.

En dan een kennis van me waaraan gevraagd wordt: Ben jij poot? 

Neen, repliceert hij, ik ben homo. 

Waarna hij met de gevolgen van een vuistslag midden in z'n gezicht werd afgevoerd naar het ziekenhuis alwaar zijn neus moest worden rechtgezet.

Deze vorm van geweld schijnt heden ten dage schering en inslag te zijn.
Wat zou ik doen wanneer ik hiermee geconfronteerd dreig te worden? In zo'n geval kies ik het hazenpad. Mijn wandelstok in de aanslag. 

Enige weken geleden kwam ik 's avonds thuis in het donker. In mijn portiek zaten vier hangjongeren met kortelontjeskomaf jointjesrokend in mijn portiek te vergaderen. Ik liep toen maar m'n huis voorbij, belde bij buurvrouw en vroeg asiel aan. Na een half uur waren de voor de buurt als bekendstaande relschoppers- met criminele inslag- vertrokken, een bespuugd en bepist portiek met peuken achterlatend.

Ik pieker er niet over om op zo'n moment moedig naar ze toe te stappen en te zeggen: jongens zouden jullie als 't je blieft zo vriendelijk willen zijn om even voor mij opzij te willen gaan dan kan ik de sleutel in het slot steken en naar binnen treden.
Ik ben bang voor een duw... of een klap voor m'n kop... of dat zij eerder in m'n huis zitten dan ik... of ehhhhh...

Neen, ik ben geen held, eerder een ongelooflijke lafaard!