wederom een skelet toegevoegd

Was ik vorige week nog zo blij met mijn doodskoppenhemd, afgelopen dinsdagavond werd ik verrast met een gedeelte van een skelet.
In herhaling hoef ik niet te vallen over mijn passie voor de vergankelijkheid. Deze heeft in mijn column van vorige week alweer een schedel erbij rijkelijk aandacht gehad.
Een van mijn mede bridgegenoten was opgevallen dat ik een zwak heb voor het geraamte, mede door het dragen van het shirt met schedel. Zij vertelde lerares biologie te zijn op een middelbare school en had een skelet voor mij in de aanbieding. Het stond daar geruime tijd doelloos in een lokaal en functioneerde min of meer als sta in de weg.
Natuurlijk had ik er vreselijk oren naar en mocht de schoonheid weldra aanschouwen. Een pracht van een torso. Juweeltjes van ribben die de kast vormen om hart en longen te beschermen. De ribben staan paarsgewijs, vanuit de ruggengraat zijn er twaalf die in het borstbeen bijeenkomen. Daaronder nog een paar zwevende. Geen wonder dat Adam een rib uit zijn lijf werd weggenomen om de vrouw geboren te laten worden.
Verder vertoont zich mij een wervelkolom waaraan nog geen greintje osteoporose te zien is.
Helaas zijn de ledematen spoorloos en heeft er tevens een ontschedeling plaatsgevonden.
Na nog even mijn compendium erop nageslagen te hebben, kan ik volmondig bevestigen dat verder alles volkomen anatomisch correct is.
De ruggengraat bestaat uit vijfentwintig wervels die bovenop elkaar staan, waarvan zeven nekwervels. De bovenste wordt de atlas genoemd. Deze ondersteunt de schedel. Het onderste deel heet de stuit of het staartbeen.
De stuit bestaat uit doorgaans vier samengegroeide wervels en is aan het heiligbeen bevestigd. Eigenlijk bedoeld ter ondersteuning van de staart maar volgens de evolutietheorie is deze functie allang verloren gegaan.
Om er dan maar een stukje esoterie aan toe te voegen: Aan de basis van de ruggengraat in de stuit heeft elk mens een sterke, maar slapende kracht van energie. Deze bron is bekend als het perineum of muladhara chakra, vanwaar drie subtiele kanalen, de nadis, omhoog stromen door de ruggengraat om daarna de hersenen te bereiken. De middelste nadi heet sushumna en aan beide kanten hiervan bevinden zich ida en pingala. Op vijf andere punten van hoog geconcentreerde energie komen ze samen bij de wervelkolom en verdelen dan opnieuw in drie kanalen terwijl ze verder rijzen. De sushumna verspreidt de energie alle richtingen op als een straling van statische energie. Deze wordt verder vervoerd door de meridianen.
De spirituele kracht in de mens noemt men kundalini of het slangenvuur, dat de opgerolde betekent.
Bij ontwikkeling komt de oerenergie vrij en stijgt langs de wervelkolom omhoog. Deze energie kan door vele kanalen uitstromen in de aura. Dit energielichaam is niet zichtbaar, dus niet van stoffelijke aard.
Omdat de slang haar huid afwerpt als ze eruit gegroeid is, is ze ook een symbool van dood en wedergeboorte.
Dit concept is nauw verbonden met de alchemisten en hun symbolische transformatie van lood in goud. Als doel kan men met het verstrijken der tijd hogere wijsheid verwerven.