door Jorge de la Piedra
die eerste blik
ik moest weg
verdreven door monsters
monsters van beton
zullen zij mij eten
nooit zal ik weten
heg noch steg
opgevreten
verscheurd in die muil
duistere ingewanden nog te zien
door ogen zo nat zo zwart
nostalgie naar groene velden
eindeloos gehuil
stad die mij heeft verslonden
liefde heeft gezogen
stad die Amsterdam heet
nooit heb ik u gemogen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten