bloemen

Gelukkig krijg ik nooit bloemen. Zo’n attentie waar een ander wat prachtig opzegt, is voor mij een regelrechte ramp. Al mijn kennissen weten dat.
Met de beste intentie neemt het bezoek voor de gastvrouw een blommetje mee.
Vervolgens moeten de stelen gekortwiekt worden. Als je met rozen te maken hebt, is het moment aangebroken om de doornen eraf te halen en mag je je gelukkig prijzen als je niet je handen openhaalt.
Voorts een geschikte vaas zoeken. Het volgend probleem dient zich aan als je er geen een in huis hebt. Dan een juiste plek zien te vinden waar je er dagelijks in volle teugen van kunt genieten.
Vervolgens begint het na enige dagen verdacht te ruiken in de kamer. Je vraagt je af waar die bedorven geur vandaan komt. Juist ja de vaas met bloemen. Eigenlijk had het allang verschoond moeten worden, helemaal vergeten.
De inmiddels verwelkte, stinkende gecultiveerde bonenstaken worden weggegooid. Met het nodige gelek belanden de dooie dienders in de vuilnisbak die gelijk helemaal vol is. De volgende gang is onmiddellijk naar de container in verband met een ondraaglijke stank in de keuken.
Neen voor mij geen bloemen in huis.
Ik kijk liever naar ze in het veld en als men dan toch iets mee wil nemen: een mooie fles wijn is nooit weg.