woensdag 5 augustus 2015

vriendschap van zestigjarige duur

In de zomertijd organiseer ik op dinsdagavond de bridgecompetitie voor mijn favoriete bridgeclub. Soms stel je prioriteiten zoals wanneer Stella, een vriendschap van zestigjarige  duur -gewis geen sinecure-, jarig is en mij uitnodigt op zo'n dag -gisteren- voor een etentje samen met Cecile, een van haar andere vriendinnen.
We hadden in de middag afgesproken bij mijn graag bezochte kroeg 't Monumentje.
Bij aankomst kreeg ik een sms dat de dames iets verlaat waren daar ze net wandelend het Leidseplein waren gepasseerd. Dat was geen probleem want ik raakte onmiddellijk aan de praat met de inboorlingen van dit café. De zon ging nota bene ook nog schijnen en het was goed toeven op het terras.
Het werd een gezellige middag en we zouden daarna gaan eten bij De Belhamel een fraai gelegen restaurant aan de Brouwersgracht met uitzicht over de Herengracht. Het Jugendstil interieur ademt een sfeer van romantiek.
De bediening was adequaat en het eten zeer goed. Mijn visplateau met kreeft, gerookte zalm en heilbot, selderie-aardappelsalade met Hollandse garnalen en gember mayonaise was voortreffelijk en ook mijn tafelgenoten zaten te smullen van de vegetarisch gemarineerde artisjokbodem met gefrituurde geitenkaas gepaneerd met geschaafde amandelen.
Het hoofdgerecht moest nog beginnen.
De dames kozen voor de rolletjes van zeetong met aardappelpuree en een venkelroomsaus.
En de getrancheerde lendebiefstuk met king boleten, gegrilde biologische courgette, fondant aardappelen en een Cognac-dragonsaus. Ik hoorde niets dan goeds over deze gerechten.
Mijn gebraden biologisch varkensrack met rösti en armagnacpruimensaus was eveneens niet te versmaden. De gekozen witte wijn was bekoorlijk.
Het was aangenaam verpozen met ons driemans gezelschap in dit uitstekende restaurant. Kortom: een groot feest.
Na afloop zou ik de dames met mijn little red rooster bij lijn 1 op de vluchtheuvel zetten. Het was krap zitten met z'n drieën. Ik stopte in het drukke Centrum op een parkeerplaats voor bussen en vrachtwagens bij 'die Port van Cleve' voor de deur. Verwelkomd door een grote groep grijze postduiven -ik bedoel bejaarden- die op de bus stonden te wachten.
Stella zat naast me en Cecile, nogal lang van lengte, opgevouwen achterin mijn Canta moest zich ontknopen en wurmde er zich met moeite uit. Het hele grijze gezelschap gierde van het lachen en wij schaterden mee. Tot overmaat van ramp kwam de bus aanzetten die maar 'even' moest wachten. Het was een hilarisch gebeuren.
Na ons hartelijk afscheid en inmiddels staand voor het stoplicht kwam ik tot de conclusie dat de jarige haar tweeling-hortensia in m'n kar had laten liggen. Onder een brullend 'Stella' legde ik de bloem op de vluchtheuvel van lijn 1. Vanuit mijn ooghoek zag ik dat de wind er mee vandoor wilde gaan maar Stella nog net de vlaag te vlug af was.
Vergenoegd reed ik naar huis met een grijns op m'n bek van oor tot oor.

3 opmerkingen:

  1. Niet alleen konden jullie genieten van een lekker maaltje, maar ook van van de slappe lach, wat een hilarisch gebeuren! Heerlijk om te lezen, dankjewel en ik hoop dat jij nog lang van deze fijne dag nagenieten mag!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Stella6.8.15

      Die dag had nog een ander einde. Er stond een dikke man op een scootmobiel bij de halte die mij te vlug af was en de ruiker voor mij opraapte. Om me heen riepen de mensen: "gefeliciteerd, Stella", en de scootmobiel-man overhandigde mij de bloemen en gaf me een handkus! Er werd gejuicht en geklapt!!! Ja, zo heb ik nog nooit een verjaardag meegemaakt! Jammer dat je al weggereden was, het geheel leek wel een film!

      Verwijderen
  2. Ik wilde al typen: 'Nu maar hopen dat iemand het voorval gefilmd heeft!' Maar Stella zelf was mij al voor met die gedachte...;-)

    BeantwoordenVerwijderen