Mein Kampf

op vrijdag 31 oktober 

zal de meervoudige kamer te Amsterdam 

de zaak behandelen van de verkoper van het boek 'Mein Kampf'

liefhebbers van het vrije woord 

en andere belangstellenden 

kunnen deze historische zaak volgen vanaf de publieke tribune...

... lees ik op de etalageruit van the totalitarian art gallery

de gallery gevestigd op de Prinsengracht 87

heeft een indrukwekkende collectie

je vindt er objecten uit de sovjet periode

Hitlers 'Mein Kampf' ligt daar in de verkoop

maar blijkt tot mijn grote verwondering -neen verbijstering- 

onder censuur te staan

het boek zou aan kunnen zetten tot rassenhaat

http://www.dichtbij.nl/amsterdam/112/artikel/3586921/eigenaar-the-totalitarian-art-gallery-vervolgd-om-mein-kampf.aspx

wanneer ik naar het collectief der mensheid kijk

schijnt heel de wereld in onmin te leven met elkaar

daar hebben we -per definitie- mein kampf niet voor nodig

mij dunkt

morgen zal de rechtbank uitspraak doen...

hadden we in de zestiger en zeventiger jaren onze vrijheden heroverd 

en leek het bestaan grenzeloos te zijn

zo wordt heden ten dage onze autonomie met voeten betreden

wat heet: zevenmijlslaarzen

en

vrijheid van meningsuiting grotendeels gereduceerd 

interview met de verkoper van het boek:

http://www.vice.com/nl/read/mein-kampf-is-mijn-strijd

***

het digitale tijdperk

Hoewel ik geregeld enthousiast achter mijn laptop zit, een blog onderhoud, mijn films bewerk op youtube en graag uitgebreide emails schrijf, zie ik met lede ogen het huidig straatbeeld aan: de steeds meer toenemende verslaving op de smartphone. 
Zowel wandelend, fietsend, scooterrijdend, moeders met hun bakfiets vol kroost rijdend door rood stoplicht en zelfs achter het stuur in de auto, allen met hun mobiele apparaat in de hand of aan het oor.
Een griezelige ontwikkeling. 
Met die onderweg geobsedeerde mens is nagenoeg geen contact te krijgen. Met verzaligde glimlach vertoeven ze in onzinnige werelden en reageren nauwelijks nog op hun omgeving. Ziende blind, horende doof.

Gisteren werd ik geattendeerd op een interessant programma van Brandpunt (afgelopen zondag uitgezonden).

Daar expliceert (kinder)psychiater Compernolle over deze dubieuze ontwikkeling.
In zijn visie kan ik me geheel vinden...

Quote: 
Onze kinderen lopen het risico om ‘schermzombies’ te worden. Met die forse claim komt de Belgische neuropsychiater en bedrijfsconsultant Theo Compernolle. Hij ziet dat in een groeiend aantal gezinnen tablets en Ipads als een verkapte babysitter gebruikt worden ‘omdat de kleintjes er zo lekker rustig van worden’. Maar daardoor missen ze een deel van hun ontwikkeling dat ze nooit meer in kunnen halen. Liesbeth Staats over een forse waarschuwing aan de Ipad-generatie.

http://brandpunt.kro.nl/seizoenen/2014/afleveringen/05-10-2014/fragmenten/de-digitale-babysit

mug

De wereld van micro-organismen is een fascinerend bestaan. Zouden wij -als mens- denken de macht in handen te hebben? Niets van dat alles. De meest minimale wezentjes op aard hebben het voor 't zeggen.
De mug, een 'gewoon' insekt, kan heel wat last veroorzaken. Met veel interesse heb ik het boek Mug gelezen van Bart Knols, medisch entomoloog en specialist op gebied van muggen en infectieziekten.

Van de cover:
Jeukende bulten en slapeloze nachten. Muggen drijven menigeen tot wanhoop. En met het speeksel dat ze tijdens een bloedmaaltijd injecteren, kunnen ze levensbedreigende ziekten overbrengen. Het veranderende klimaat en de toenemende globalisering zorgen ervoor dat ook Nederland zich in de toekomst moet wapenen tegen invasies van nieuwe muggensoorten en tropische aandoeningen. 
In Mug duikt entomoloog Bart Knols in de fascinerende en genadeloze wereld van deze bloedzuigers. Hij beschrijft hoe muggen het verloop van de wereldgeschiedenis hebben bepaald, hoe onderzoekers ontdekten welke rol muggen spelen bij ziekteoverdracht, en hoe de wetenschap naarstig zoekt naar nieuwe bestrijdingsmethoden: van klamboes en schimmels tot genetische modificatie en sterilisatie van mannetjesmuggen met behulp van radioactieve straling. 
Mug geeft tevens antwoord op muggenvragen als: beschermt het eten van knoflook of het drinken van bier tegen muggen? En waarom wordt de een altijd gebeten en de ander nooit? Knols beschrijft ook zijn eigen onderzoek waarin hij ontdekte dat Afrikaanse malariamuggen verzot zijn op zweetvoeten en het aroma van Limburgse kaas. Een ontdekking waarvoor hij in 2006 de Ig Nobelprijs ontving. Ook zijn onbegrip over de bureaucratie en laksheid bij overheidsinstanties om muggen te bestrijden, zowel in Nederland als in ontwikkelingslanden, komt ter sprake.
Een fascinerend boek, dat eens en voor altijd doet begrijpen waarom we van muggen wakker moeten liggen.

inhoud:
1. muggenleed
2. muggenbeetje met een staartje
3. feiten en fabels
4. dood de mug
5. klamboes en frankensteinmuggen
6. de komst van de tijger
7. tropenkoorts in Europa
8.Chinese muggen in het Westland
9. ten srtrijde!

Bart Knols
Mug
uitgeverij: Nieuw Amsterdam

montelbaanstoren

verdedigingsgracht

oorspronkelijk nieuwe gracht

heet nu Oudeschans

Johnny Jordaanplein

vijf beelden

van Jordanese muzikanten

Johnny Jordaan

Tante Leen

Johnny Meyer

Manke Nelis

Jan & Mien

vliegterreur

het spookuur voorbij

schiphol op volle toeren

nachtrust verpestend

vlieg-tuig

stralende hemel

tientallen witte strepen

luchtverkeer ten top

magere brug

Mokums grote trots

over rivier de Amstel

de Magere Brug

Felix Meritis

van 1947 tot 1981 zetelde het hoofdkantoor van de CPN 

in het pand van Felix Meritis

op de Keizersgracht

en rolde het dagblad De Waarheid

van de persen

in de jaren vijftig stond Felix Meritis symbool 

voor het communisme in Nederland

dit beeld is verankerd in het collectieve geheugen

eind jaren zestig was Felix Meritis de bakermat van avonden

voor de alternatieve jeugd

in de bovenzaal werd het Shaffy theater opgericht

dat naam maakte als pleisterplaats

voor de Nederlandse en Vlaamse avant-garde

met optredens van onder andere

Baal

Neerlands Hoop

Ramses Shaffy

Hauser Orkater

Onafhankelijk toneel

Radeis

Guido Lauwaert

toen ik onlangs het imposante gebouw

na jaren weer eens betrad

wist ik niet wat ik zag

alles was veranderd

het uitzicht echter 

was even fraai als altijd

                                                

winkels

restaurant 

Foyer

Frame

Friends 

Fashion

                                                 

in de voormalige concertzaal

toont Foam

werk

van hedendaagse fotografen

waarvan hieronder

een fragment

                                                  

IJ

Haparandadam

westelijk havengebied

in de Houthaven

van de Tasmanstraat

elk half uur veerdienst naar de

NDSM Werf

gespuis

nu in de Spuistraat

een bonte stoet van koppen 

kleurige straatkunst

queue

mannen in gelid

de vrouw weet ook van wanten

laat ze maar schuiven

de overwerkte docent

Het leraarschap is gewis geen sinecure en nog onderschat op de koop toe. 
Bijvoorbeeld: hij/zij geeft 'maar' vijftien uur per week les aan een klas losgeslagen bijdehante over assertieve pubers. Weet dan maar eens orde te houden en de oren gespitst. Het voorbereiden en nakijkwerk van enige uren erbij opgeteld kom je al rustig op een werkweek van tegen de veertig uur.
Vragen ze je op school ook nog eens om in te vallen voor een zieke collega, een tijdelijk mentorschap over te nemen, of je in te zetten voor een pauzewacht in plaats van buitenaf de vele vrijwilligers, die staan te dringen, te integreren. 
Dat is dan nog niet alles: meegaan op werkweek, tafeltjesavonden, bijscholing, nascholing, functioneringsgesprekken, ouderavonden met ouders -die je tot de orde moet roepen- vergaderingen en open dagen op je vrije zaterdag. 
Dan moet je ook nog spelen voor politieagent, pedagoog, psycholoog en je overwerkte collega's mentaal ondersteunen. 
Zie dan maar eens bevlogen te blijven en je motivatie niet kwijt te raken. 
Dat leraren en masse geen burn-out krijgen is me nog een raadsel.

Het volgende verhaal kwam mij laatst ter ore.
Overwerkte docent: 'ik heb laatst bijna een boswachter vermoord.'
Hij liep door het duin om eindelijk te ontspannen na een drukke werkweek, ome boswachter houdt hem aan en vraagt naar zijn duinkaart. 
Overwerkte docent: 'Die heb ik niet bij me.'

'Dat kost u dan 150 euro meneer,' is het vrolijke antwoord.

'Óf u ligt dadelijk onder de groene zoden óf u rijdt stante pede weg,' repliceert de overwerkte docent.

'Dat is een bedreiging,' zegt de koddebeier en fietst er snel vandoor.

Tien minuten later hoort de overwerkte docent een helikopter naderen, hij springt in de eerste de beste doornenstruik om zich te verstoppen, gelukkig geen brandend braambos, en wacht met kloppend hart in de keel af. 
Psychiatrische instelling Duin en Bosch is pal in de buurt. De overwerkte docent ziet zich reeds worden afgevoerd in een dwangbuis en houdt zijn adem in.
Nadat het donderend geraas van motoren is verdwenen en de kust veilig lijkt, spoedt de overwerkte docent zich huiswaarts.

graffiti

                                                         muurschilderingen
                                                    fantasie in vorm en kleur
                                                               artisticiteit

zelfreferentie

reflexiviteit

een eindeloze tunnel

van bespiegeling

herhaling van patronen

en oeverloze thema's

park bridge club 35 jaar

gisteren vierden wij 

het 35-jarig jubileum

van PBC

na de toost 

ving de tweede ronde 

van de feestelijke bridgedrive aan

ernst geboden

de Limburgse luxe vlaaien verwennerij 

-bij aankomst- 

was nog niet voorbij

of de schalen met lekkernijen kwamen alweer langs

daarbij werd er prettig geborreld

ik had niet het vermoeden

dat dát ten koste ging van het spel

\  

na het bridgen

vreugde en jolijt alom

                   

tijd voor het buffet:

de Indonesische rijsttafel

  

                                                                     een waarachtig 

culinair genieten

zoals gewoonlijk

is het mij een genoegen

om alles 

eSperimenteel

te registreren

                                                             

afsluiting van de dag

het was een

mooi memorabel feest

***