in het amstelpark
vind je een japanse tuin
waarin gevestigd
de chinese mammoetboom
fossiel der coniferen
donderdag 29 augustus 2013
zondag 25 augustus 2013
door de ballotage
wij vieren vandaag
verjaardag van sophia
allen bij elkaar
genoeglijk pizza etend
lang leve in gloria
23.08.2013
* eerder in deze serie vertoond:
zondag 11 augustus 2013
Schotse hooglanders
wij zijn Schotse hooglanders
burgers der oeverlanden
warrige manen
ruwe donkerbruine vacht
twee scherpe hoorns op de kop
woensdag 7 augustus 2013
maandag 5 augustus 2013
zondag 4 augustus 2013
nummer 9
dan is er zo'n doordeweekse dag
met een bezoek aan de keizersgracht
zo'n equivalent
van alle andere
met zo'n verschil
als metamorfose
a h
zondag 28 juli 2013
huismoedertje
is dol op alles
wat met diertjes te maken heeft
in mijn souterrain
huist een huismoeder
hij ving het beestje in een doos
en zette het buiten
ik vond dat zielig
wie schopt nou zo'n arm bijstandsmoedertje
zomaar de straat op...
dinsdag 23 juli 2013
Nico Dijkshoorn
van de cover:
... Een uitgebroken bijtschildpad in Drenthe. Daar zijn we lekker klaar mee. Het erge is dat zo’n beest helemaal geen idee heeft dat hij in Drenthe is. Die vreet zich gewoon door alles heen wat hij tegenkomt. Daar staan die beesten om bekend. Die lopen niet, zoals Hollandse dieren, even een stukje om als ze tegen een cultuurhistorisch element aan wandelen. Een hunebed, dat knabbelt een beetje bijtschildpad in een kwartier helemaal naar god. Het verkeerspark in Assen, wij zijn daar trots op, hele kleine autootjes met een echte toet-toet erop. Een bijtschildpad wordt gek als hij iets ziet bewegen, dus daar ga je al. Middelgrote bijtschildpadden vreten zich in twaalf seconden dwars door de carrosserie van een tractor heen. Die lachen om zo’n speelgoedautootje...
***
Dijkshoorn ligt met zijn beste verhalen in de bibliotheek. Een pil van 342 pagina's. Hij kan nogal eens grof uit de hoek komen maar ik kan me van tijd tot tijd vinden in zijn ironie, absurdisme en woordspelingen behalve wanneer het over voetballen of wat voor sport dan ook gaat, sla ik met razend enthousiasme rigoureus de pagina's over.
Om enige indruk te geven een quote uit het hoofdstuk 'Ontvrienden'.
... Ontvrienden is het woord van het jaar geworden. Ikzelf vind het een heel lelijk woord. Fantasieloos, zoals meestal bij woorden met ont ervoor. Onthaasten bijvoorbeeld, ook al zo'n luguber woord dat vreselijke beelden oproept. Mannen met stropdassen en maatpakken die opeens op een bankje in het park naar de vogels zitten te kijken. Ontharen, zeg het woord en je voelt de pijn. Daar sta je als wanhopig moderne man in de badkamer, met je veel te jonge vriendin in de woonkamer. Je kijkt nog een keer naar je vertrouwde schaamhaar, voordat je met een korte ruk de hele boel in één keer van je ballen jast.
Ontvienden heeft iets gekunstelds. Ik vind dat hoofdpersonen uit de boeken van Voskuil het veel mooier zeggen. 'Luister, vrind, we hadden een mieterse tijd, maar hierbij zeg ik je de viendschap op. De manier waarop jij mijn fiancee hebt bejegend duid ik je euvel, amice!' Dat klinkt beter dan: 'Rob, je bent een moederneukende player. Ik ontvriend je.'
Je kunt ze zo bedenken, de toekomstige woorden van het jaar. Ontalcoholiseren. Ontarming van de derdewereldlanden. Ontlevenden van zieke geiten. Ontrijden met negenhonderd kilometer file voor je neus... (pag. 266)
Eerder gelezen: dijkshoorn kijkt kunst
Dijkshoorn
Nieuw Amsterdam Uitgevers
... Een uitgebroken bijtschildpad in Drenthe. Daar zijn we lekker klaar mee. Het erge is dat zo’n beest helemaal geen idee heeft dat hij in Drenthe is. Die vreet zich gewoon door alles heen wat hij tegenkomt. Daar staan die beesten om bekend. Die lopen niet, zoals Hollandse dieren, even een stukje om als ze tegen een cultuurhistorisch element aan wandelen. Een hunebed, dat knabbelt een beetje bijtschildpad in een kwartier helemaal naar god. Het verkeerspark in Assen, wij zijn daar trots op, hele kleine autootjes met een echte toet-toet erop. Een bijtschildpad wordt gek als hij iets ziet bewegen, dus daar ga je al. Middelgrote bijtschildpadden vreten zich in twaalf seconden dwars door de carrosserie van een tractor heen. Die lachen om zo’n speelgoedautootje...
***
Dijkshoorn ligt met zijn beste verhalen in de bibliotheek. Een pil van 342 pagina's. Hij kan nogal eens grof uit de hoek komen maar ik kan me van tijd tot tijd vinden in zijn ironie, absurdisme en woordspelingen behalve wanneer het over voetballen of wat voor sport dan ook gaat, sla ik met razend enthousiasme rigoureus de pagina's over.
Om enige indruk te geven een quote uit het hoofdstuk 'Ontvrienden'.
... Ontvrienden is het woord van het jaar geworden. Ikzelf vind het een heel lelijk woord. Fantasieloos, zoals meestal bij woorden met ont ervoor. Onthaasten bijvoorbeeld, ook al zo'n luguber woord dat vreselijke beelden oproept. Mannen met stropdassen en maatpakken die opeens op een bankje in het park naar de vogels zitten te kijken. Ontharen, zeg het woord en je voelt de pijn. Daar sta je als wanhopig moderne man in de badkamer, met je veel te jonge vriendin in de woonkamer. Je kijkt nog een keer naar je vertrouwde schaamhaar, voordat je met een korte ruk de hele boel in één keer van je ballen jast.
Ontvienden heeft iets gekunstelds. Ik vind dat hoofdpersonen uit de boeken van Voskuil het veel mooier zeggen. 'Luister, vrind, we hadden een mieterse tijd, maar hierbij zeg ik je de viendschap op. De manier waarop jij mijn fiancee hebt bejegend duid ik je euvel, amice!' Dat klinkt beter dan: 'Rob, je bent een moederneukende player. Ik ontvriend je.'
Je kunt ze zo bedenken, de toekomstige woorden van het jaar. Ontalcoholiseren. Ontarming van de derdewereldlanden. Ontlevenden van zieke geiten. Ontrijden met negenhonderd kilometer file voor je neus... (pag. 266)
Eerder gelezen: dijkshoorn kijkt kunst
Dijkshoorn
Nieuw Amsterdam Uitgevers
zaterdag 20 juli 2013
Beurs van Berlage
is een rijksmonument
in het centrum van Amsterdam
waar ooit de koopmansbeurs
de scepter zwaaide
huist heden
een café
op de klokkentoren staan twee spreuken
Beidt Uw Tijd
en
Duur Uw Uur
ergo
wees waakzaam
maandag 15 juli 2013
De bluesrockband George Thorogood & The Destroyers
De bluesrockband George Thorogood & The Destroyers gaf afgelopen zaterdagavond in Paradiso een concert waar de dynamiek vanaf vloog. In anderhalf uur tijd werd het spectaculaire repertoire afgewerkt met een indrukwekkende performance en slide-gitaarspel van Thorogood.
Het razend enthousiaste publiek swingde en juichte mee.
Bij * who do you love stond het podium in lichterlaaie en vurige tongen likten de coulissen.
Eerder 'recentelijk' bezochte concerten in Paradiso:
Johnny Winter (april 2013
Walter Trout (maart 2012)
Little Feat (augustus 2010)
Het razend enthousiaste publiek swingde en juichte mee.
Bij * who do you love stond het podium in lichterlaaie en vurige tongen likten de coulissen.
* who do you love
Eerder 'recentelijk' bezochte concerten in Paradiso:
Johnny Winter (april 2013
Walter Trout (maart 2012)
Little Feat (augustus 2010)
donderdag 4 juli 2013
Gooische (on)zin
... de Rover staat voor...
Denkend aan menig geslaagde literaire middag in Hilversum bij Koekoek thuis, moest ik een en ander in werking zetten om wederom in de hoofdstad van het mediapark te komen. Mij werd gevraagd om een literaire vinger in de pap te hebben.
Dit keer zou het spektakel afgelopen zondag plaats vinden in een kroeg aldaar.
Vlogen er in eerdere jaren de vonken van af op dergelijke middagen, nu was het een gezapige saaie bedoening: er werd niet voorgedragen maar voorgelezen. Monotonie vierde hoogtij.
Dit keer zou het spektakel afgelopen zondag plaats vinden in een kroeg aldaar.
Vlogen er in eerdere jaren de vonken van af op dergelijke middagen, nu was het een gezapige saaie bedoening: er werd niet voorgedragen maar voorgelezen. Monotonie vierde hoogtij.
ik kwam
ik zag
ik ging
... en bedank voor de eer
een volgende keer...
Gelukkig werd alles ruimschoots vergoed door het feit dat nicht Cc mij met de Rover kwam ophalen. Voor de eerste keer in mijn leven reed ik ook eens mee met open dak, onderweg voor de zekerheid mijn hoed vasthoudend.
Na ons korte literaire kletspraatjesbezoek zochten we het aangrenzende landgoed op van de vriend van Cc. Het zonnetje scheen zowaar en het was daar goed toeven.
De orujo smaakte voortreffelijk...
donderdag 27 juni 2013
zomerbridge
Aangezien mijn vaste bridgeclub een zomerstop heeft van drie maanden en ik toch nooit op vakantie ga -mijn leven is al één grote vakantie- én graag mijn dinsdagavond gewoontegetrouw bridge, heb ik op hetzelfde speeladres drie jaar geleden de zomerbridge ingesteld.
Bovendien moet ik er niet aan denken om in een gat te vallen of mij achter de geraniums te wanen want, zoals reeds in een eerdere column over hangouderen geschreven, voor je 't in de gaten hebt, beland je met gevaar voor eigen leven in de bejaardengevangenis.
Wat aanvankelijk werd voorspeld als onbegonnen werk is, zo wordt mij door deze en gene ingefluisterd, een groot zomerbridgesucces geworden.
Mede dankzij de rechter aangeboden hand van Robérto die met zijn geavanceerde bridgemates en adequate uitslagen de organisatie tot een feest maakt.
... een eerste indruk ...
Bovendien moet ik er niet aan denken om in een gat te vallen of mij achter de geraniums te wanen want, zoals reeds in een eerdere column over hangouderen geschreven, voor je 't in de gaten hebt, beland je met gevaar voor eigen leven in de bejaardengevangenis.
Wat aanvankelijk werd voorspeld als onbegonnen werk is, zo wordt mij door deze en gene ingefluisterd, een groot zomerbridgesucces geworden.
Mede dankzij de rechter aangeboden hand van Robérto die met zijn geavanceerde bridgemates en adequate uitslagen de organisatie tot een feest maakt.
... een eerste indruk ...
... wordt vervolgd ...
***
voor de geïnteresseerden onder ons: aan de bridgetafel
maandag 24 juni 2013
Identiteit
Van de cover:
... Maatschappelijke veranderingen hebben gezorgd voor een veranderd ik-gevoel. Paul Verhaeghe onderzoekt de effecten van dertig jaar neoliberalisme, vrijemarktwerking, privatisering en de relatie tussen de maakbare samenleving en onze identiteit. Wie wij zijn wordt zoals altijd bepaald door de context waarin wij leven. Die context bepaalt op dit moment: Wie geen succes heeft zal ziek zijn. De dwang tot succes en geluk blijkt een keerzijde te hebben: het leidt tot verlies aan zelfbesef, tot desoriëntatie en vertwijfeling.
Vanuit zijn klinische ervaring als psychotherapeut laat Verhaeghe zien hoezeer de veranderde maatschappij doorwerkt in de hedendaagse individuele psychische problemen. Mensen komen met andere psychische klachten bij de psychiater dan voorheen...
***
Identiteit is een vervolg op Verhaeghes bestseller Liefde in tijden van eenzaamheid en zijn al even succesvolle Het einde van de psychotherapie.
Paul Verhaeghe is klinisch psycholoog en psychoanalyticus. Hij is hoogleraar aan de Universiteit Gent. Met Tussen hysterie en vrouw (1996) en Over normaliteit en andere afwijkingen (2002) won hij internationale erkenning als Freud- en Lacankenner. Met Liefde in tijden van eenzaamheid (1998), een kritische analyse van de hedendaagse verhoudingen tussen man en vrouw, brak hij door naar een algemeen publiek...
Het boek is opgesplitst in acht hoofdstukken en een intermezzo:
1. Identiteit
2. Ethiek: van zelfrealisatie naar zelfverloochening
3. Jongens en wetenschap: de maakbare mens
4. Het wezen van de mens?
Intermezzo: Maatschappij en stoornis
5. De Enron-maatschappij
6. Identiteit: machteloze maakbaarheid
7. De nieuwe stoornissen: Rank en Yank
8. Het goede leven
Heldere betogen vormen dit boek. In hoofdstuk 6 een treffend thema met als titel 'fopspeenjongeren'.
http://www.mrwonkish.nl/paul-verhaeghe-identiteit-boekbespreking-vpro-video
Auteur: Paul Verhaeghe
Identiteit
Uitgever: De Bezige Bij
... Maatschappelijke veranderingen hebben gezorgd voor een veranderd ik-gevoel. Paul Verhaeghe onderzoekt de effecten van dertig jaar neoliberalisme, vrijemarktwerking, privatisering en de relatie tussen de maakbare samenleving en onze identiteit. Wie wij zijn wordt zoals altijd bepaald door de context waarin wij leven. Die context bepaalt op dit moment: Wie geen succes heeft zal ziek zijn. De dwang tot succes en geluk blijkt een keerzijde te hebben: het leidt tot verlies aan zelfbesef, tot desoriëntatie en vertwijfeling.
Vanuit zijn klinische ervaring als psychotherapeut laat Verhaeghe zien hoezeer de veranderde maatschappij doorwerkt in de hedendaagse individuele psychische problemen. Mensen komen met andere psychische klachten bij de psychiater dan voorheen...
***
Identiteit is een vervolg op Verhaeghes bestseller Liefde in tijden van eenzaamheid en zijn al even succesvolle Het einde van de psychotherapie.
Paul Verhaeghe is klinisch psycholoog en psychoanalyticus. Hij is hoogleraar aan de Universiteit Gent. Met Tussen hysterie en vrouw (1996) en Over normaliteit en andere afwijkingen (2002) won hij internationale erkenning als Freud- en Lacankenner. Met Liefde in tijden van eenzaamheid (1998), een kritische analyse van de hedendaagse verhoudingen tussen man en vrouw, brak hij door naar een algemeen publiek...
Het boek is opgesplitst in acht hoofdstukken en een intermezzo:
1. Identiteit
2. Ethiek: van zelfrealisatie naar zelfverloochening
3. Jongens en wetenschap: de maakbare mens
4. Het wezen van de mens?
Intermezzo: Maatschappij en stoornis
5. De Enron-maatschappij
6. Identiteit: machteloze maakbaarheid
7. De nieuwe stoornissen: Rank en Yank
8. Het goede leven
Heldere betogen vormen dit boek. In hoofdstuk 6 een treffend thema met als titel 'fopspeenjongeren'.
http://www.mrwonkish.nl/paul-verhaeghe-identiteit-boekbespreking-vpro-video
Auteur: Paul Verhaeghe
Identiteit
Uitgever: De Bezige Bij
zaterdag 22 juni 2013
Abonneren op:
Posts (Atom)