VERHANDELING OVER ONZE ONTEVREDENHEID
Van de cover:
Er is iets fundamenteel mis met de manier waarop wij vandaag de dag leven. Na de economische crisis bleken de zekerheden die het leven in naoorlogs Europa en Amerika bepaalden – de garantie van een basisniveau van veiligheid, stabiliteit en eerlijkheid – niet meer te bestaan.
In Het land is moe zet Tony Judt de zaken op een rij: wat zijn onze verworvenheden, waar hebben we die aan te danken, en hoe behouden we ze? Judt wijst het nihilistische individualisme van rechts af, evenals het doorgeslagen socialisme uit het verleden.
In plaats van blind vertrouwen te hebben in de vrije markt kunnen we vertrouwen op medeburgers en de staat zelf. Het land is moe daagt ons uit om de confrontatie aan te gaan met onze maatschappelijke problemen en de verantwoordelijkheid te nemen voor de wereld waarin we leven. En Judt draagt alternatieven aan: er is hoop, zolang we durven na te denken.
***
De Scandinavische landen doen het goed, aldus Judt. Vooral Zweden en Finland behoren tot de welvarendste landen ter wereld simpelweg daar de kloof tussen de rijke toplaag en de arme massa niet te groot is:
Hoe breder de kloof tussen de rijke toplaag en de arme massa, hoe groter de sociale problemen worden. Die stelling blijkt voor zowel rijke als arme landen te gelden. Het gaat niet om hoe welvarend een land is, maar om de mate van ongelijkheid die er heerst. In Zweden en Finland, die gemeten naar inkomen per hoofd van de bevolking tot de welvarendste landen ter wereld behoren, is de kloof tussen de rijkste en armste ingezetenen heel klein en beide landen staan steevast hoog in de lijsten die het meetbare welzijn in een land weerspiegelen. In dat soort metingen eindigt de Verenigde Staten ondanks zijn enorme verzamelde rijkdom altijd weer laag... p. 30
Het hele leven schijnt te draaien om geld, prestige en macht. Een morbide aangelegenheid: de extreem hoge salarissen van topmanagers zijn buiten proporties.
De neiging om rijke en machtige mensen te bewonderen en zelfs welhaast te aanbidden en mensen van arme dan wel gewone komaf zo niet te verachten dan wel te negeren [...] is de belangrijkste en meest universele oorzaak van de corruptie van ons morele besef... p. 34
Ongelijkheid is ondermijnend, de teloorgang van de verzorgingsstaat zorgelijk. De overheid laat het afweten. Wanneer de bestaanszekerheid wordt aangetast ligt het gevoel van onveiligheid op de loer met gevolg stress, angst en psychische malaise.
Dat er fundamenteel iets mis is met het hedendaagse leven waar materialisme en egoïsme hoogtij vieren lijdt geen twijfel.
Het land is moe is een sterk essay. Een must voor alle politici om wellicht inzicht te krijgen en wijs te worden. Zich inzetten voor een betere samenleving zou een noodzakelijke voorwaarde moeten zijn.
het land is moe
Tony Judt
Atlas Contact
Zo zag ik onlangs op uitzending gemist een Tegenlicht opname:
We zijn het zat!
Banken, bonussen, bezuinigingen en toenemende ongelijkheid zorgen voor onbehagen onder burgers. Tegenlicht onderzoekt het groeiende gevoel van onbehagen en vraagt zich af waar de opstand blijft.
http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1407990
Bedankt es voor deze mooie boekbespreking! Als dit niet aanzet het ook aan te schaffen of tenminste te ontlenen maar zeker te lezen, dan weet ik het niet meer...
BeantwoordenVerwijderenWat had je gedacht van de 'briljante' deal: een half miljard lastenVERLICHTING voor de midden- en hogere inkomens versus het strafbaar stellen van illegalen.
BeantwoordenVerwijderenLaten ze eens uitleggen waarom iemand met een hoog inkomen nog kinderbijslag of AOW krijgt (en ga zo maar door) tja, daar word je moe van!