een nevel van
dalen en opstijgen
in een mist van tranen
voortvluchtig als sneeuw
opwaaiend door de wind
alle vormen van harmonie
uit het oog verliezend
nodeloze verspilling
van grote dosis energie
voortvarend
en vergetend dat wat was
al het constructieve
teniet gedaan
het fundament
ogenschijnlijk zo sterk
als een kaartenhuis
ineen gestort
(1979)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten