vrijdag 6 januari 2006

uitgeslapen

Inherent aan de herfst laat de vergankelijkheid zich gelden. Het sterven alom aanwezig.
Om deze eeuwige rust te transformeren tot een tijdelijke, publiceer ik een aantal mij toegezonden foto's.
Je wordt er wel ongelooflijk moe van.
Ter plekke schiet mij een anecdote uit een grijs verleden naar binnen:

Ik had al een dag en nacht flink doorgehaald. Aansluitend daarop ging ik met vrienden naar een rockconcert. Nooit zal ik vergeten dat ik daar onder de geluiden van after midnight heb staan slapen. Ik was gewoon weg en werd ook staande wakker. In mijn beleving een uur later maar dat kan volgens de quantumlogica ook luttele minuten zijn geweest. Misschien wel enkele seconden.

Zijn jullie ook weleens zó moe?


 










Geen opmerkingen:

Een reactie posten