Nostalgie en toekomst

  * dit gedicht groeit gestaag...

vol weemoed en verlangen
blik ik terug, niet zelden
naar tijden van weleer
gelijk mijn vader zaliger vertelde

over die goeie ouwe tijd
die nimmer heeft bestaan
nooit zouden deze woorden mijn lippen beroeren
daar was gewoon geen denken aan

de ouwe verweet ik geregeld
niet mee te gaan met zijn tijd
tegenwoordig hoor ik regelmatig
hetzelfde verwijt

waar zijn de scherpe observators
de denkers van nu
ik kom ze zelden tegen
wel veel en vaak de parvenu

de culturele en seksuele revolutie
Miles Davis in de Phonobar
existentialisten en bohémiens
filosoferend, inspirerend, provocerend, vernieuwend en bizar

protestliederen te kust en te keur, een eigen mening
weg van bekrompen moraal, conservatisme en kleinburgerlijke stand
kunst, cultuur, muziek een verademing
wij leefden in een vrij en progressief land

cabaretiers leefden zich uit
simplistisch verbond gaf z'n ongezouten mening
in gedaante- en gedachtewisseling
toch kende een ieder z'n eigen verantwoording

vol weemoed en verlangen
blik ik terug, niet zelden
naar tijden van weleer
gelijk mijn vader zaliger vertelde

als ik kijk naar onze doorsnee mens
wordt het me wat triest te moede
'k mis de jeugdige bevlogenheid
ondanks materiële rijkdom, geestelijke armoede 

de huidige muziek

ik snap er niets meer van
geef mij maar de blues en rock
Bach en Schubert zo meer en dan 

vrijheid van meningsuiting
worden we ook al in beperkt
kop dicht en mond gesnoerd
of je bent als verdachte gebrandmerkt 

overheersing en schending van privacy en ethiek
verboden van regering en controle door de overheid
plaatsen van camera's alom
zogenaamd voor onze veiligheid 

popularisering der mensheid in taalkunde en wetenschap
waar blijven de intellectuelen
een vervlakte samenleving, recht van de sterkste
graaiers, zakkenvullers, geen houvast en vele luchtkastelen 

democratie staat onder druk 
vernietiging der verzorgingsstaat 
botsende culturen, fundamentalisme rukt op 
een wereld van geld, macht, haat 

afbrokkeling van normen en waarden 
de smartphone en zijn zombie 
decadentie verval verwording 
contactgestoord, pretentie, pedanterie 

het volk dom gehouden 
voor de afgod van z'n verslaving 
de buis met stompzinnige programma's en lomp amusement 
blasé ten ondergaand aan z'n eigen beschaving 

mijn oude stad verworden tot pretpark
massatoerisme op eertijds rustieke grachten
smakeloze nieuw- en hoogbouw
expansiedrift, wereld van kapitaal en grootmachten

grenzeloze politieke correctheid en tunnelvisie
polarisatie en radicalisering der bevolking
blindheid van het establishment
teloorgang van Het Woord en de bespiegeling

standbeelden worden van hun sokkel gerukt
op Fawlty Towers een verbod
groeiende preutsheid, bekrompenheid
waar is toch die vertrouwde zelfspot

een overprikkelde maatschappij
kleinzielig, kortzichtig, rigide, benepen
slachtofferrol en op z'n strepen staan
zich extreem miskend voelen en onbegrepen

het Nederlandse taalgebruik

gaandeweg een teloorgang, verloedering

jonge presentators en columnisten

welk een neergang... verpaupering

waar is de satire, de humor

de tegenwoordige vrije geest, ongelogen
dialoog en polemiek
het zelfcorrigerend vermogen

veiligheid is ver te zoeken

opgewacht door enige criminele idioten

word je in het wilde weg

zomaar op straat neergeschoten

het gepeupel klaagt en mort

en om nog even door te drenzen

mag ik hopen voor straks

een kabinet van wijze mensen

wanneer wordt heimwee een toekomst 

vraag ik mij hier en heden af 
een levenslang meedragende nostalgie 
realiseer ik mij achteraf

***