forever young

het jaren zestig etiket

langharig werkschuw tuig

zat mij als gegoten

maatschappelijk deug ik niet

des duivels oorkussen

is mijn dagelijkse ledigheid

het doel waarnaar wij streven

kan me gestolen worden

carrière en ambitie zijn mij vreemd

prestatiedrang hang ik aan de kapstok

het  gras uit eigen tuin

is groen in overtreffende trap

ongehinderd door verleden en toekomst

zeg ik wat ik te zeggen heb

wens me niet te conformeren

noch te laten delegeren

bemoeienissen negeer ik

heb geen rooie cent

geniet geestelijke rijkdom

zo leef ik mijn leven

van burleske tragiek

spot en zelfspot

autonoom
schaamteloos 

in vrijheid

waarachtig

werkelijk

wezenlijk

in eSSen-Sie

'proost', zegt deze jarige

op een zonovergoten terras

op een 17 februari winterse dag