Ik vind muizen lieve
diertjes. Mijn gastvrijheid is niet zo groot en onverwachte gasten kunnen me al helemaal gestolen worden. In
een oud huis, zoals ik heb, trekken muizen zich daar echter niet veel van
aan en vereren me regelmatig met hun bezoek. Geheid dat je zo'n grijs monster weg ziet schieten.
Soms moet je paal en perk stellen wanneer je weer eens gescharrel in de hoek van de kamer hoort om de geur des doods te vermijden. Van een
muizenklem hou ik niet. Het is me een keer gebeurd, in een ver
verleden, dat zo'n muis met z'n poot in de val zat: muis in huis
Gisteren was het weer
zover. Muis gevangen in een muisvriendelijke val. Ik spreek muis bemoedigend toe en vertel dat hij met een kwartier uitgelaten
wordt. Daar gaan we dan... richting park.
Nietsvermoedend sta ik in het veelbelovende plantsoen des onheils, muis rent eindelijk bevrijd drie meter door het veld en een kauw vliegt uit de boom om met muis
te spelen. Muis rent nog harder en oh schrik verderop een onvoorziene loerende
kraai en een ekster, deze laatste, de snelste van het trio, schiet vanuit een es linea recta op de muis
af, laat zich op mijn net verworven vriend vallen en ik zie nog net -tot mijn leedwezen- de vogel met mijn huismuis de lucht
in vliegen.
