mag ik naast je liggen
in het graf
jouw geraamte
ruggengraat en ribben
koesteren
je schedel
betasten
in het mausoleum
der dood
je skelet omhelzen
wee, gebeente en
hardheid voelen
van botten
je knekels horen kraken
schonkig en bonkig
wij samen
tot op het bot
in onze eigen crypte
Es,
BeantwoordenVerwijderenDe ultieme liefde gaat ver en in aansluiting op je vorig logje zal je dan ook wel eeuwig voor Pampus liggen.
Heb je het mooie kunstwerk van het zaadje van de Es gezien, ik moest meteen aan je denken toen ik in Maastricht was.
Groet je S,
jeer
heel intiem deze liefde!
BeantwoordenVerwijderendag Es
tot gauw hoop ik ooit
Het was even wachten op een volgend log, maar dat was beslist de moeite waard: een schitterend gedicht met een knappe film er bij es!
BeantwoordenVerwijderenDat lijk mag van geluk spreken met zoveel edelmoedige liefde ;-]
BeantwoordenVerwijderen