essenloog: november 2016

zondag 20 november 2016

heimwee en toekomst

* dit gedicht groeit gestaag...

vol weemoed en verlangen
blik ik terug, niet zelden
naar tijden van weleer
gelijk mijn vader zaliger vertelde

over die goeie ouwe tijd
die nimmer heeft bestaan
nooit zouden deze woorden mijn lippen beroeren
daar was gewoon geen denken aan

de ouwe verweet ik geregeld
niet mee te gaan met zijn tijd
tegenwoordig hoor ik regelmatig
hetzelfde verwijt

waar zijn de scherpe observators
de denkers van nu
ik kom ze zelden tegen
wel veel en vaak de parvenu

de culturele en seksuele revolutie
Miles Davis in de Phonobar
existentialisten en bohémiens
filosoferend, inspirerend, provocerend, vernieuwend en bizar

protestliederen te kust en te keur, een eigen mening
weg van bekrompen moraal, conservatisme en kleinburgerlijke stand
kunst, cultuur, muziek een verademing
wij leefden in een vrij en progressief land

cabaretiers leefden zich uit
simplistisch verbond gaf z'n ongezouten mening
in gedaante- en gedachtewisseling
toch kende een ieder z'n eigen verantwoording

vol weemoed en verlangen
blik ik terug, niet zelden
naar tijden van weleer
gelijk mijn vader zaliger vertelde

als ik kijk naar onze doorsnee mens
wordt het me wat triest te moede
'k mis de jeugdige bevlogenheid
ondanks materiële rijkdom, geestelijke armoede

de huidige muziek

ik snap er niets meer van
geef mij maar de blues en rock
Bach en Schubert zo nu en dan

vrijheid van meningsuiting
worden we ook al in beperkt
kop dicht en mond gesnoerd
of je bent als verdachte gebrandmerkt

overheersing en schending van privacy en ethiek
verboden van regering en controle door de overheid
plaatsen van camera's alom
zogenaamd voor onze veiligheid

popularisering der mensheid in taalkunde en wetenschap
waar blijven de intellectuelen
een vervlakte samenleving, recht van de sterkste
graaiers, zakkenvullers, geen houvast en vele luchtkastelen

democratie staat onder druk
vernietiging der verzorgingsstaat
botsende culturen, fundamentalisme rukt op
een wereld van geld, macht, haat

afbrokkeling van normen en waarden
de smartphone en zijn zombie
decadentie verval verwording
contactgestoord, pretentie, pedanterie

het volk dom gehouden
voor de afgod van z'n verslaving
de buis met stompzinnige programma's en lomp amusement
blasé ten ondergaand aan z'n eigen beschaving

mijn oude stad verworden tot pretpark
massatoerisme op eertijds rustieke grachten
smakeloze nieuw- en hoogbouw
wereld van kapitaal en grootmachten

grenzeloze politieke correctheid en tunnelvisie
polarisatie en radicalisering der bevolking
blindheid van het establishment
teloorgang van Het Woord en de bespiegeling

het gepeupel klaagt en mort
en om nog even door te drenzen
mag ik hopen voor straks
een kabinet van wijze mensen

wanneer wordt heimwee een toekomst
vraag ik mij hier en heden af
een levenslang meedragende nostalgie
realiseer ik mij achteraf

zaterdag 19 november 2016

Driemansen à la Corine

Enige tijd geleden werd ik uitgenodigd om bij Corine te komen bridgen. De vierde 'man' had het op dat moment laten afweten maar Corine had een alternatief: bridgen met z'n drieën.
Op voorhand dacht ik: dat wordt niets maar bij nader inzien kwam ik terug op m'n waardeoordeel: het was interessant, experimenteel, weer es wat anders en bovendien zeer waardevol.
Kortom: het was een gezellige bridgeavond!
Dus... -met dank aan Corine- mocht je ooit met z'n drieën willen bridgen:

Driemansen à la Corine
Vooropgesteld > Spelers hebben vaste plek, de Blinde ‘verhuist’ over de tafel – al naar gelang haar partner. Iedereen biedt dus alsof zij of hij partner is van Blinde.
1. Gever deelt eerst de kaarten van Blinde > alle drie de Spelers krijgen 4 kaarten, de 13e kaart wordt open op tafel gelegd – dit is de 1e kaart van Blinde.
2. Spelers leggen hun 4 kaarten daar nu bij, maar dicht en zodanig dat duidelijk is om welke kleur het gaat. Voorbeeld: de open kaart is Harten. Schoppenkaarten worden dan direct daarnaast gelegd (dicht!). Ruitenkaarten ook, maar aan de andere kant. Klaverkaarten daarentegen worden zo neergelegd dat het duidelijk is dat Ruitenkaarten nog tussen de dichte Klaverkaart en de open Hartenkaart in moeten kunnen. Als er geen Ruitenkaarten worden neergelegd, ontstaat er dus een duidelijk gat tussen de open Hartenkaart en de neergelegde Klaverkaart(en). DE KAARTVERDELING MOET DUS DUIDELIJK ZICHTBAAR ZIJN.
3. Gever deelt nu de overige kaarten – net als gewoonlijk. Iedereen krijgt dus gewoon 13 kaarten.
4. Nu wordt er geboden – te beginnen bij degene die heeft gedeeld. Je biedt natuurlijk meteen het contract dat je – samen met Blinde – spelen wilt, want samen opbieden is er niet bij. Blinde kan nl niet meebieden. Het bieden gaat door totdat beide tegenstanders hebben gepast op het bod van degene die dus gaat spelen.
5. De kaarten van Blinde worden nu – nog steeds dicht op de eerste kaart na - recht voor Speler gelegd. Blinde is nu partner van Speler; de twee anderen worden nu elkaars partner.
6. Degene die links van Speler zit en nu dus vóór Blinde, komt uit. Verder gaat het precies als bij gewoon bridge.

***