Sporadisch ga ik naar de bioscoop maar de films van Alex van Warmerdam laat ik niet aan mij voorbijgaan. Voor zover ik me herinner heb ik ze bijna allemaal gezien.
Droogkomisch, vilein en vervreemdend, lees ik bij Cinema.nl (+ interview met de regisseur).
Hoog tijd om naar Borgman te gaan.
Uitermate genoten van zijn wederom zwarte humor.
Er vallen nogal wat lijken met als absurdistisch horrorachtig hoogtepunt de tuinman die een langzame dood sterft door een afgeschoten gifpijl in zijn nek. Zijn vrouw moet het eveneens ontgelden. Hun hoofd in een emmer gemetseld, zie je ze later op de bodem van een poel ondersteboven zachtjes meebewegen tussen het kroos en de waterplanten. Daarna wordt er nog een derde lijk bijgevoegd.
Over het suggestieve script zal ik verder niet veel vertellen. Dat kun je zelf -zo je wil- lezen bij de recensies.
Gedurende de gehele film betrapte ik me op een glim- en grimlach afgewisseld door een grijns van oor tot oor.