gek

de geestelijke
vergat zijn monnikskap die
op de schoorsteen stond


 

bezinning

rondom mij
is het kalm
in mij
is het stil
helend
na de tijd
van toen
de massa
de grauwheid
het vertoon
en vermaak
ik vind het best
maar laat mij
met rust

(1976)

eenvoud

                                                                   het is zo simpel
                                                            samen lachen en leven
                                                                   je eigen wereld

triviaal

met de kracht der keizer
de macht der mijter
neemt hij zijn staf in de hand
hij laat een wind
een stinkende walmende wolk stijgt op
een nevel van wel en wee
en in een zee van vree
doet zij wasemend de was
zij poetst
zij stoft
zij naait
zij kookt
thuis, achter het fornuis
thuis, bij de buis
met veel geraas en weinig geruis
dartel en dekadent
keurig en kuis
kust zij het kruis
wij leven en lijden
de snelle slagen van ons hart
verraden ons geheim
verstild een storm
woedend in onz' ingewanden
razend in je donder
bezeten in je hoofd
lachend en zwetend
begerig ruikend en proevend
ziet zij een man
die man ziet een vrouw
ze zien elkaar zitten
of liggen
houden elkander vast
of laten elkaar vallen
of hangen zich aan elkaar op
verbinden zich
en ontbinden dan weer
een bescheten volk
van hoop en wanhoop
van geloof en ongeloof
van vertrouwen en wantrouwen
van waarheid en onwaarachtigheid
op deze aard
waar illusie in rook opgaat
waar een zon in het water schijnt
waar een lichtende lucht
een nieuw leven leidt
waar een duisternis der nacht
plaats maakt voor een nieuwe dag
ja daar...
ja daar...
voel ik
dat mijn hart klopt
mijn adem haalt
mijn bloed stroomt
mijn stof wisselt

(1976)

de zaterdagkrant

Op zaterdag koop ik altijd, speciaal voor de crypto, het Parool.
Er kan een gevoel van ultiem genoegen door mij heen stromen als ik zoals gewoonlijk het cijfer tien heb gehaald. Dat betekent namelijk geen fouten en alles opgelost. Zo'n crypto werkt verslavend en obsessief. Uren turen naar verborgen inhouden.
Alle mogelijke om- en beschrijvingen bestormen mijn brein om doorgaans niet-chronologisch tot het gevonden woord te komen. Zo'n crypto jaagt me soms bijzonder op kosten en wel te verstaan: de telefoon. Als ik er echt niet meer uitkom bel ik eerst mijn vrienden en kennissen. Ik zal en moet oplossen, versmelten, syncretiseren in een amalgaan van goud en zilver waarbij de cryptogrammer een bijna alchemistische daad verricht en daardoor een diepere synthese bereikt door opvattingen, meningen, gedachten, waardeoordelen en dergelijke te keuren in een smeltkroes van ellende.
Vandaar dat ik een wandaad bega door, tot het uiterste gedreven, de naam van de winnaar van de vorige crypto op te zoeken in het telefoonboek als ik nog niet het beoogde resultaat heb bereikt. Na me onmiddellijk te hebben aangemeld als: zwaar gefrustreerde crypto-oplosser die net de laatste twee of drie woorden niet kan vinden. Pure radeloosheid, bijna tot zelfmoord gedreven.
Een echte cryptogrammer herkent dit probleem en hij zal je die vrijpostigheid en inbreuk op zijn privacy niet euvel duiden. Bovendien zal hij niet bijzonder onder de indruk van deze stalkers-neiging zijn. Sterker nog: hij zou het zelf ook gedaan hebben, hoor ik dan vaak zeggen.
Vandaag is mijn zaterdag verpest. De crypto staat niet in die kut krant. De zoveelste blunder van het Parool: misdrukken, zet- schrijf- taalfouten. Een grote ergernis.
De rest van de krant gebruik ik als w.c.papier. Ik veeg er mijn reet mee af.